เสียงพงไพร ในรัชนี : กลอนจรรโลงใจ
๏
ตื่นขึ้นมากลางรัตติ................แว่วเสียงวิกาลหรรษา
ในห้วงแห่งรัชนียา.......................พนาชีวาวิไล
๏
เสียงลมโรมเร้าเสาวภา...........พฤกษาเริงร่าแจ่มใส
อากาศปลอดโปร่งโล่งไร้...............ส่งให้เสียงใสไหลรมย์
๏
เสียงฝนสนทนาหลั่งริน...........เสียงดินทักทายให้ขรม
สายฝนเล่นไล่สายลม....................เสียงชมพฤกษาว่างาม
๏
เสียงพฤกษาตอบขอบใจ..........เสียงใบไม้ไหวเอ่ยนาม
เสียงกิ่งใบร่วงทวงถาม...................ฝนข้ามฟ้ามาจากไหน
๏
เสียงนกฮูกผูกภาษิต................ประดิษฐ์ปรัชญาพิสัย
เสียงนกร้องลือชื่อไร้...........................ช่วยขัดเกลาไขให้ดี
๏
เสียงจิ้งหรีดหริ่งเรไร.................ขับลำเนาไพรใสศรี
เก้งกระจงแหวกพงพี.......................มุ่งสู่ชลธีลำธาร
๏
เสียงน้ำหยดจากใบไม้...............กระทบใบใหม่ให้ศานติ์
ลื่นไหลไล่เล่นเป็นกาล.....................สนุกสนานบันเทิง
๏
โลกมีเวลาสงบ.........................สยบตัณหาละเหลิง
จิตใจไม่ฟุ้งกระเจิง...........................ปัญญาเบิ่งชัดสัจจา
ฯ
๒๒
ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น