รักมา ปัญญามอด : กาพย์ยานี ๑๑

รักมา ปัญญามอด : กาพย์ยานี ๑๑

๏      เดือนเพ็ญ เด่นประภัส               แจ่มจำรัส สะอาดสร

ภิญโญ วงโคจร                             ส่องสว่าง กลางราตรี

๏      โลกา ครามืดมิด                      แจ่มวิจิตร กฤตยศรี(กฤตย-=ทำ)
เพ็ญแจ้ง แสงโสภี                          บันดาลดล บังคลดา(บังคล=มอบให้)

๏      ฤทธิ์แรง แห่งราหู                     คืบคลานสู่ สุนิสา(สุนิสา=ราตรีอันงดงาม)

รังควาน บังจันทรา                          จนมืดมิด สนิทกรร(กรร=จับ)

๏      เปรียบเสมือน แสงปัญญา           จักเจิดจ้า เพลาสันติ์

ยามสิ้น มลทินทัณฑ์                        ครอบงำจิต ประกิดใจ(ประกิด=ประกอบ)

๏      รักมา ปัญญามอด                      สติวอด ตาบอดไหว

มืดมน ท้นทันใด                              แสงสว่าง ห่างจินดา

๏      มุมมอง พร่องพลาดผิด                กล้าทุจริต และริษยา

ความคิด อวิชชา                              หารู้ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี

๏      เอียงเอน เห็นแก่ตัว                     หลงเมามัว กลั้วบัดสี

เลอะเลือน เบือนหน้าที่                       ปรารถนา ราคีคาน

๏      แม้นจิต คิดจะรัก                          พึงตระหนัก ห้ามหักหาญ

คุมใจ อย่าให้พาล                               คุมอารมณ์ รักโหมเอย ฯ

๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๔