เด็กเอ๋ย เด็กน้อย : กลอนดอกสร้อย
๏ เด็กเอ๋ย
เด็กน้อย...
ตั้งตาคอย เรียนสู้ รู้ศึกษา
สรรพสิ่ง แปลกใหม่
ในโลกา ด้วยสายตา ใสสี
พิสุทธิ์ใจ
๏ จิตประเสริฐ
เปิดไกล ไร้เดียงสา จินตนา การกว้าง
สว่างไสว
รับทุกอย่าง เข้าสู่
ประตูใจ สร้างนิสัย
ให้เห็น เป็นผู้คน
๏ โลกกว้างใหญ่ ใช่มี สิ่งดีถ้วน สิ่งยั่วยวน ชวนทราม หลามสถล
คอยล่อลวง ควงเขลา
เยาวชน ด้วยเล่ห์ฉล กล ฉาก
หลากอุบาย
๏ เด็กยังเขลา
เยาว์วัย ไร้เดียงสา หากอวดกล้า
บ้าเบี่ยง เสี่ยงเสียหาย
ควรเชื่อฟัง
หยั่งคำสอน ป้อนจริงดาย จากพ่อแม่
แท้มุ่งหมาย เราได้ดี
๏ สิ่งต้องทำ
/ต้องเลี่ยง อย่าเกี่ยงงอน จงผันผ่อน
อ่อนตาม งามวิถี
ใครรักเรา เท่าพ่อแม่
แลไม่มี กตเวที กตัญญู
รู้คุณคน
๏ จะก้าวหน้า
เจริญไกล ในโลกนี้ จะต้องมี ความรู้
สู้ฝึกฝน
เพิ่มทักษะ ความสามารถ
พิลาสยล จะสุขท้น พ้นทุกข์ สนุกเอย
ฯ
๙ ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น