รักพ่าย ไปไหว้พระ : กลอน
เพราะฉัน มั่นรักเธอ รักเสมอ ดวงชีวัน
เมื่อเธอ บอกเลิกกัน ดั่งสวรรค์ รานล่มจม
น้ำตา หารินไหล แต่หัวใจ ไห้ขื่นขม
สลายแตก แหลก ระทม ทุกข์ตรอมตรม ซมทวี
เฝ้าคิด จิตคะนึง ใยเธอจึง ร้ายอย่างนี้ ?
ฉันทำ แต่ความดี ทั้งชีวี มีเธอคนเดียว
ดั่งเช่น คล้ายเป็นไข้ เรี่ยวแรงไร้ น้ำลายเหนียว
อับจน ตัวคนเดียว หน้าซีดเซียว เปลี่ยวชีวิต
รักพ่าย ไปไหว้พระ กราบขมา สิ่งศักดิ์สิทธิ์
ไม่ขอสบ พบชีวิต เพ่งพินิจ พุทธปฏิมา....
ฉับพลัน ฉันฉุกคิด ทุกชีวิต อนิจจา
พบกัน เพื่อรานลา ไม่เลือกว่า จะรัก/ชัง
ถูกทิ้ง ย่อมโศกเศร้า แต่ไม่เท่า เรารักยัง
เธอตาย ในระหว่าง ยิ่งโศกสร้าง ย่างหัวใจ
ฉันนี้ มีคุณค่า จะพึ่งพา เธอ หาไม่
งดงาม ล้ำกาย-ใจ ไม่ใช่ว่า เพราะมีเธอ
สามารถ อาจแบ่งปัน คิดสร้างสรรค์ เพื่อโลกเสมอ
ความดี สิเลิศเลอ เพียงพลั้งเผลอ เผยอรัก
กายกลับ มีเรี่ยวแรง ใจแข็งแกร่ง แจ้งประจักษ์
โศกหาย สลายรัก ไม่อกหัก ไม่หนักทรวง ฯ
๒๙ สิงหาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น