กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ : ...ที่สุดแห่งรัก
๏ ........................................ ที่สุด แห่งรัก
พิสูจน์ ความรัก...................... ประจักษ์ สลาย
ถูกเธอ ทอดทิ้ง......................เหมือนสิ่ง เดียวดาย
ทุรน ทุราย ...........................ไม่อาจ กินนอน
๏ ..........................................ทุ่มเท ทุกอย่าง
ไม่เคย เว้นว่าง.........................กระทั่ง ถึงหมอน
เธอปรารถ (ถะ)นา....................(ฉัน)เสาะหา มาป้อน
ไม่คิด แคลนคลอน...................ซ่อนเล่ห์ เพทุบาย
๏ ...........................................รักเธอ ที่สุด
เท่าที่ มนุษย์...........................จุดจิต คิดถวาย
เธอเป็น นัยนา.........................ยิ่งกว่า ใจ-กาย
ฉันพร้อม ยอมตาย...................ให้เธอ สุขมี
๏ ..........................................แค่ "ตัว สำรอง"
สายตา เธอมอง.......................ฉันต้อง โศกศรี
ได้ความ คับแค้น.....................ทดแทน ความดี
ผลความ ภักดี.........................นี่หรือ คือเธอ?
๏ ...........................................หลอกให้ ฉันรอ(เธอ )
ส่วนเธอ เฝ้ารอ........................รอคน อื่นเหรอ?
คอยคน ที่ใช่...........................ฝันใฝ่ ได้เจอ
ปล่อยฉัน ฝันเก้อ......................เพ้อพร่ำ รำพัน
๏ ........................................... ย้อนถาม หัวใจ
เป็นเธอ บ้างไม๊? ......................ถูกใช้ เช่นฉัน
แค่"ตัว สำรอง"........................ใครต้อง การมัน?
ใจเหน็บ เจ็บศัลย์......................กลั้นจิต คิดครวญ
๏ .............................................ฉันเต็ม ใจรอ
แต่จะ ยอมรอ............................แค่พอ สมควร
ไม่ได้ ใจดำ..............................ใช่ทำ เรรวน
จิตใจ ผันผวน...........................ปรวนแปร เปลี่ยนไป
๏ ..............................................ขอให้ คิดถึง
สัมพันธ์ ลึกซึ้ง...........................ตราตรึง จิตใจ
เห็นค่า ความรัก..........................ฉันฝัก ภักดิ์ใฝ่
รักเธอ หมดใจ...........................ไร้พาล มารยา
๏ ...............................................เธอคือ ที่สุด
(เท่าที่)ชีวิต มนุษย์......................ของฉัน ฝันหา
คือความ อบอุ่น...........................สมบูรณ์ คุณค่า
คือดวง ชีวา...............................ฟ้าเป็นพยาน
๏ ...............................................ฉันตัด สินใจ
จะไม่ ร้องไห้..............................แกร่งไกร กล้าหาญ
เพราะมี ข้อแม้............................อีกแค่ ไม่นาน
ถ้า(เธอ)ยัง สามานย์....................ฉันจะ ตัดใจ
ฯ
๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น