กาพย์ยานี ๑๑ : ขออภัย คอมพ์ฯพัง
ขออภัย คอมพ์ฯพัง ต้องเหินห่าง รั้งแรมไกล
คิดถึง เธอ.ดวงใจ กินไม่ได้ นอนไม่ดี
นอนหงาย ก่ายหน้าผาก ครุ่นคิดมาก พรากสุขี
มารู้ ตัวอีกที อ้าว...นี่เรา หลับยาวเลย
กินข้าว ก็ไม่ได้ แค่เป็ด-ไก่ ฯลฯ + ไม่เปิดเผย.....
ทำไร ไม่เสบย เลยต้องเที่ยว เหี่ยวหัวใจ
หลายคืน ตื่นมาเหงา ฝันเห็นสาว เพรารุ่นใส
โอ๊ะ! ขอโทษเธอ...เผลอไป คิดถึง( เธอ ? )แทบตาย นัยนา...
พักนี้ มีแต่ฝน ใจหมองหม่น ทนอิดหนา
ฝนใส รินไหลมา เหมือนน้ำตา ข้า ฯ ไหลริน
คอมพ์ฯพัง ขังหัวใจ ขาดเยื่อใย ในยุพิน
ต้องสั่ง ไก่ย่างมากิน คุ้นลิ้น ข้าวเหนียว-ส้มตำ
กลัวใจ เธอกลายจาก สู้ลำบาก กินมากจ้ำ
น้ำตา ไหลทุกคำ เผ็ดระยำ( ขอโทษ ) ส้มตำอะไร ?
คิดถึง เพียงยุพิน น้ำตาริน กินไม่ไหว.....
ส้มตำ เหม็นบรรลัย สั่งแล้วไง...ไม่ใส่ปลาร้า....ฯ
( โธ่... รู้ งี้ ไปซื้อเอง ดีกว่า....เซ็ง ! )
๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น