กาพย์ยานี ๑๑ : เธอ คือ ความ แตก ต่าง

               
                                   

กาพย์ยานี ๑๑  : เธอ คือ ความ แตก ต่าง

      คบคน ท้นมากมาย            แต่ไร้ใคร ที่คล้ายเธอ

ทุกคน ล้วนปรนเปรอ                ด้วยคำหวาน การเอาใจ

      ดอกไม้ ของขวัญมอบ        ไร้เขตขอบ เหตุผลไข

จนเฝือ เอื้อชิดใคร่                   เพื่อแสดง แรงรักมาน

      ทุกคน ต่างสนใจ               ลิ้มรสกาย ใสสวยหวาน

อ้างเน้น เป็น " สัญญาณ "          ความรักแท้ ที่แน่จริง

      นานวัน รสหวานหมด          ของขวัญหด งดทุกสิ่ง

รู้ตัว เมื่อถูกทิ้ง                        ให้เดียวดาย ในน้ำตา

      เธอแผก กลับแตกต่าง         คอยเคียงข้าง ไม่ห่างหา

ไม่มี คำหวานมารยา                  ไม่มีดอกไม้ ของขวัญ

      ไม่หวง แต่ห่วงใย               ไม่มุ่งหมาย ลิ้มกายกัน

ไม่ทำ ตามใจฉัน                       ไม่มี " สัญญาณ " เดิมๆ

      สงสัย ใจเธอนัก                  ไม่รัก หรือไม่อยากเริ่ม

เธอให้ "ความหมาย" เพิ่มเติม      ว่าเป็น "ศีลธรรม - ความดี "

      คนมี ศีลธรรม                      ไม่กล้ำกราย ให้หมองศรี

คำพูด จริงจัง-หวังดี                      อาจไม่หวาน ซ่านทรวงใน

      "ความใคร่" ไม่ใช่"ความรัก"   "ความอยาก" คอยชักใย

" ความรู้ " เท่าทันใน                    สัญชาติสัตว์ ชาติทรชน

      รักใส ใจพิสุทธิ์                      ย่อมยั้งหยุด อกุศล

รักแท้ แล้ อดทน                         ไม่ล่วงล้ำ ศีลธรรม-ความดี ฯ

๑๖ เมษายน ๒๕๕๔