กาพย์ยานี ๑๑ : รักที่ บริสุทธิ์
รักที่ บริสุทธิ์ อย่ามัวขุด ฉุดจากใคร
รักจริง ไม่กลิ้งไกล จงสร้างสม อบรมตน
รักที่ บริสุทธิ์ หาใดดุจ สุดโกศล
งดงาม ล้ำอุบล ท่ามกลางสระ สวะกอ
รักที่ บริสุทธิ์ ใส - ไหล - หลุด กิเลสหนอ
แผ่กว้าง อย่างเพียงพอ กว่าฟากฟ้า สุทธาทาย
รักที่ บริสุทธิ์ งามผ่องผุด ดุจเดือนฉาย
สว่าง แพรวพร่างพราย ในความมืด เยือกชืดเย็น
รักที่ บริสุทธิ์ ดั่งวิมุตติ หยุดทุกข์เข็ญ
ขจัด วิบัติเบน สุขสำราญ มานหทัย
รักที่ บริสุทธิ์ เรืองรองรุจ พิสุทธิ์ใส
เปล่งปลั่ง กำลังใจ ให้ฮึกเหิม เสริมอินทรีย์
รักที่ บริสุทธิ์ ไม่สะดุด หยุดส่งศรี
ยิ่งใหญ่ รักได้ดี เพราะไม่เดน เห็นแก่ตัว
รักที่ บริสุทธิ์ เพียงมนุษย์ ผู้หลุดชั่ว
สะอาด ปราศเมามัว จึงรู้จัก รักบริสุทธิ์ ฯ
๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น