กลอน : อาภา มา อาภัพ
ลม รอนเลื่อน เลือนลื่น กลิ่นชื้น ชื่นรับ กับกลิ่น
รินฝน ระรนริน ดินรด หยดร้อย รอยดิน
สูรย์สา ยัณห์สานสูญ เมฆมูล ผลุนผวน มวลสิ้น
รินหลั่ง ยั้งหยุด สะดุดริน ฝนสิ้น ดิ้นรน พ้นไร ?
อาภา มา อาภัพ สุรีย์ลับ กลายกับ ยอดไม้
สายแสง โรยแรงไส สนธยาย้าย ยลสายสนธิ์
เสียงสกุนต์ ใกล้สูญเสียง เพรียกเพียง ไล่เรียง เพลี่ยงผล
อาภา มืดลับ ดับดล สิ้นสนธิ์ โสตเสียง สำเนียงใน
อาภา-พิรุณ-สูรย์สรรพ ไร้ลับ ดับเด่น เร้นไร้
กายกลับ ขยับไกล ละอาลัย ด้วยไร้เวลา ฯ
๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น