กลอน : สำนวน คำพังเพย "กิน"

                            

กลอน : สำนวน คำพังเพย "กิน"

      กิน...อยู่อย่าง ศิวิไลส์ จิตใจเกลา       
น้ำพริก....เก่า ไม่เร้ากาย ใจเข้มแข็ง

ถ้วย........ใบเดิม เติมสีสัน รสซ่านแรง

เดียว.......ไม่แหนง แกล้งนอกใจ ให้กังวล

      กิน....อาหาร ทานให้จบ ครบ ๕ หมู่
ที่ลับ........หู ดูให้ชัด อาจซ่อนฉล

ไข...........ความลับ กำชับรู้ แค่คู่ตน

ที่แจ้ง.......หน คนพลุกพล่าน นิ่งการดี

      กิน.....อาหาร ให้กาลตรง ยงกายา

น้ำ............สะอาด ปราศสุรา พาสุขี
ใต้............บังคับ รับเป็น(....)น้อย ร้อยราคี

ศอก..........เขาตี มิบาดเจ็บ เท่าเหน็บใจ

      กิน......ช้าๆ อย่ารีบร้อน ทอนชีวา

ปูน............บิดา อย่าหัวงู ดูถ่อยไถย
ร้อน...........หัวจิต คิดระแวง แคลงหัวใจ

ท้อง..........ป่วนป่าย ไม่ถ่าย-ย่อย ถอยเรี่ยวแรง

      กิน......เต็มปาก อย่าอยากพูด หยุดเคี้ยวก่อน

เหมือนหมู...ตอน นอน-กิน-ถ่าย ไม่แสลง
อยู่.............สกปรก รกรุงรัง โรคดังแปลง

เหมือนหมา..มี ขี้เรื้อนแฝง ชนแช่งชัง

      กิน.......จุบจิบ กินมูมมาม อย่าทำเยี่ยง

น้ำ..............ขึ้นเมียง อย่าเลี่ยง-พัก รีบตักขัง

ไม่เผื่อ.........เหลือ ไม่เผื่อขาด อาจพลาดพลั้ง

แล้ง............ประดัง ตังค์ไม่มี หนี้ท่วมนา

      กิน.......อยู่หา อาศัยเขา อย่าเบาจิต

บนเรือน.......คิด ช่วยชิดการ งานอุตสาห์

ขี้...............ปากทั่ว หากชั่วพาล อกตัญญุตา
บนหลังคา ก็อย่าเลี่ยง เกี่ยงงานเอย ฯ

                 ๑๕ กันยายน ๒๕๕๓