วันเสาร์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2553

กลอน : ปฐมบท


                                                                   


กลอน : ปฐมบท

                             
      ณ เพิง ที่พักพิง                      พระหนุ่มนิ่ง ไม่ติงไหว
ฝนสาด ลมพัดใส่                          ดั่งไร้ใจ ไม่ปราณี

      หลังคา รูรั่วไหล                      ด้านทิศใต้ ฝาไม่มี
พื้นไม้- บันไดซี่                            ฝนสาดที สั่นหวั่นไหว

      ออกบวช ด้วยศรัทธา               พุทธศาสนา น่าเลื่อมใส
หา..หน พ้นวัฏฏ์ไกล                     โลกีย์วิสัย หน่ายเต็มทน

      ค่านิยม สังคมสอน                  ให้ปลิ้นปล้อน เห็นแก่ตน
ก่อกรรม ทำอกุศล                         เพื่อผล ทรัพย์-กาม-อำนาจ ฯลฯ

      มโนธรรม สำนึก                      รู้สึก โลกไม่สะอาด
ใจคน กุศลขาด                            อาจเลวกว่าสัตว์ เดรัจฉาน

      ธรรมะ พุทธองค์                     คลายสงสัย ในสังสาร
สมาธิ วิจิตรการ                           สมาทาน ศีลมั่นใจ

      ละกรรม ไม่ทำบาป                 ปราบกมล พ้นสาไถย
มลทิน ราคินใด                            ขจัดไป ให้ประเทือง

      สันโดษ ลดความอยาก            อยากมี-อยากเป็น-อยากเขื่อง ฯลฯ
ถ่อมตัว หัวคิดเฟื่อง                      ธรรมเป็นเครื่อง เปลื้องทิฏฐิ

      ทุกสิ่ง ไม่จริงเที่ยง                 เป็นเพียง มายาคติ
" ตัวเรา " เขลารักริ                      โธ่ ! ที่แท้ แค่ " อุปาทาน "

      ตั้งใจ ไปพ้นโลกฯ                  สิ้นทุกข์-โศก-โรค-สังสาร ฯลฯ
ปรารถนา พระนิพพาน                   ตามตำนาน อ่านพระไตรฯ

                                              ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น