วังวนวัตถุ : กลอนเปล่า
๏ ค่าโทรศัพท์มือถือ ๑ เครื่อง
ซื้อรถจักยานยนต์ได้ ๑
คัน
รถยนต์ ๑ คัน
ราคาเท่ากับบ้านโอฬาร
๑ หลัง
ชีวิตของคน...ดิ้นรนจนพัลวัน
ไปกับค่านิยมยึดมั่น
อยากฝันอยากมี
ในสิ่งที่ฟุ่มเฟือย
๏ ดูประหนึ่งคือสิ่งจำเป็น
เจนตาเจนใจ
ทำตามกันไปเรื่อยๆ
ความคิดที่มี
เหมือนไม่มีความคิด
เปลี่ยนชีวิตเป็นกิจกรรมที่ทำอย่างเรื่อยเปื่อย
คิดแบบ แคบ-ใกล้
ฝากความหวังไว้กับของใช้ฟุ่มเฟือย
ถ้าไม่มี
ฤดีก็รู้สึกเนือยๆ
อยู่ไปเรื่อยๆ
ตามประสาคนไร้จุดหมายปลายทาง
๏ นิยมวัตถุ ไม่ใช่ วัตถุนิยม
ปรัชญาปรารมภ์
สั่งสมแต่กิเลสตัณหา
บูชากามคุณ
หมกมุ่นความคิดอวิชชา
นับถือเงินตรา
ยศถาบรรดาศักดิ์ภักดี
๏ ถึงทำความดี
ก็ทำแบบที่งมงาย
ลุ่มหลงปลงจิตประดิษฐ์ขวนขวาย
สุดท้ายก็จนตรอกชอกช้ำ
แหวกว่ายอยู่ในวังวน
มืดมนชีวาชะตากรรม
อกุศลกลดำ
เพาะความนิยมวัตถุเอย
ฯ
๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น