หยุดก่อกรรมทำเข็ญ : โคลงสี่สุภาพ
๑. ชายป่าริมหนองน้ำ.....................ยามเย็น
ฝนเพิ่งผ่านดลเป็น........................ชุ่มชื้น
ติณชาติใบคาดเข็ญ.......................เกรียมขอบ
รอบหนองหมองหมดริ้น..................แหล่งน้ำกันดาร
ฯ
๒.
ปักษีมีบนฟ้า.............................โผผิน
แลสุมทุมสุมดิน.............................ซ่อนไซร้
มิอาจเห็นกายิน.............................เพียงแต่
แค่เสียงฟังดั่งไร้............................ทุกข์ร้อนลำบน
ฯ
๓. เป็นคนกลับยากแค้น...................แสนเข็ญ
สัตว์ประเสริฐเกิดเป็น......................แน่แท้
?
ปัญหาสารพัดเห็น..........................ปรากฏ
มิลดทอนรอนแม้............................เก่าแก้ใหม่มี
ฯ
๔.
ที่ตนเองก่อไว้............................บุพกรรม
ที่คนอื่นกระทำ...............................มากท้น
รัฐบาลบริหารนำ.............................วิกฤติ
ผลติดชีวิตล้น................................ร่วมต้องรองตรม
ฯ
๕. อย่ามัวอมทุกข์ท้อ.......................ทรมาน
ทางออกยากพบพาน.......................ทั่วพ้อง
กุศลจิตสฤษฏ์การ...........................เกิดแกร่ง
แปลงหลักธรรมส่ำซ้อง....................ปกป้องดวงใจ
ฯ
๖. หากไม่อยากทุกข์ร้อน...................ลำเค็ญ
(จง)หยุดก่อกรรมทำเวร....................โฉดช้า
ศีลธรรมเพียรบำเพ็ญ........................สุจริต
ปิดหนทางห่างท้า............................ทุกข์ให้ห่างเหิน
ฯ
๗.
ดำเนินชีวิตเชื้อ.............................ชาญฉลาด
อย่างวิถีเหล่าปราชญ์.........................ประกาศแล้ว
กรรมที่ทำ(แล้ว)ไม่อาจ......................แปลงเปลี่ยน
เพียรบุญสนทาน,แคล้ว......................ทุกข์ไข้สลายเข็ญ
ฯ
๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น