ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอาทิตย์ที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

อยู่ให้พิสมัยจากไปให้จดจำ : กลอนหก



อยู่ให้พิสมัยจากไปให้จดจำ : กลอนหก

   ลมลูบไล้ ระบายริ้ว........................รวยคลื่นพลิ้ว รอยผิวน้ำ
สะท้อนแสง แห่งลำนำ.........................ของพลบค่ำ ล้ำล่วงเลย

    นกเขาใหญ่ ในตลิ่ง.........................ยืนตัวนิ่ง ไม่ติงเผย
ติณชาติยอด สอดแทรกเกย..................เฉกชื่นเชย กันและกัน

    ราชพฤกษา ละร่วงดอก....................ฝักอ่อนงอก เขียวสีสัน
หมดเวลา สะสวยวัน.............................ผลิตผลมั่น แพร่พันธุ์ไพร

    เราเกิดมา เป็นมนุษย์........................เคยฉุกหยุด คิดบ้างไหม ?
กิจประจำ กรรมอะไร ?...........................ที่ทำไว้ ในชีวา

    หรือแก่วัย ไปวันๆ ?..........................ไม่คิดสรรค์ กาลข้างหน้า ?
มัวเสพสุข สนุกอุรา ?.............................ไม่นำพา โลกาภัย ?

    หนำซ้ำยัง สร้างปัญหา ?....................ทำชั่วช้า มิปราศรัย ?
กำเนิดมา เพื่ออะไร ?.............................อยู่ต่อไป ไร้ค่าคุณ

    พึงเกิดมา เพื่ออภิชาต........................มากสามารถ เก่งกาจหมุน
ประพฤติกรรม ทำการบุญ........................จิตเจือจุน กูลเกื้อไกร

    อย่าเสียชาติ สัตว์ประเสริฐ...................ผลงานเลิศ เพริศพิสมัย
อยู่สร้างคุณ สุนทานไท...........................แลจากไป ให้จดจำ ฯ

๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๘

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น