ชีวิต-ชะตากรรม : กลอนเปล่า
๏ ชีวิต ประกอบขึ้นด้วย
วิญญาณ ชะตากรรม
และสังขารธาตุ
ถ้าขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
คงถึงกับการสิ้นสุด
หยุดการเป็น-อยู่
๏ ดูเหมือนชีวี จะมีวิถีของตัวเอง
ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่กล้าเก่ง
จนสามารถบรรเลง
บทเพลงชีวิตได้
ตามที่ใจต้องการ
๏ ทุกชีวีคือผู้เต้น
คือผู้เล่นไปตามบท
ที่ปรากฏในละครเพลงแห่งวัฎสงสาร
การกระทำใดๆ
อันส่งผลดี/ร้ายให้แก่กัน
ซับซ้อน
ซ่อนเงื่อนงำเกินจำนรรจ์
ว่านั่นมีสาเหตุจากดวงฤดี
หรือเพราะวิถีของโชคชะตา
?
๏ ใครเล่าอาจล่วงรู้
ว่าการกระทำใดๆที่ให้ผลอยู่
ใครผู้นั้นกำลังเริ่มเป็นต้นเหตุ
หรือปลายเหตุกันหนา ?
ใครคนนั้นกำลังตกเป็นผู้ถูกกระทำ
หรือกำลังรับผลของการกระทำในอดีตที่ตนสั่งสมมา
?
ชีวิตที่ได้ดี
และชีวีที่ยากแค้นขัดสนล้นน้ำตา
เกิดจากชาติปัจจุบันบัญชา
หรือเป็นเพราะว่ากรรมาแต่ชาติปางก่อน
?
๏ การปรากฏขึ้นของชีวี
การมีปฏิสัมพันธ์ต่อกันและกันอย่างเป็นขั้นเป็นตอน
การตอบโต้ไปมาด้วยอารมณ์มากหลาย
จวบจนถึงบั้นปลายที่ชีวีถูกไถ่ถอน
ยุติที่เชิงตะกอน
อย่างไม่รู้สึกรู้ร้อนอีกต่อไป
เพื่อไปเริ่มต้นใหม่
กับชีวิตใหม่
ณ
ที่แห่งหนึ่งแห่งใดในวัฏฏา
ตามแต่ชะตากรรม
๏ ส่วนชีวีที่ยังดำรงอยู่
อย่างไม่มีทางรู้เดือน-วัน
ที่รอกาลสิ้นสุดเสียด้วยซ้ำ
จะเดินไปตามจังหวะเดิมๆ
หรือจะเริ่มคิดนำบทบาทใหม่
มาเปลี่ยนแปลงบั้นปลายปรับหมายผล
เป็นเจตนาส่วนบุคคล
หรือกลไกแห่งชะตากรรม
?
๗ เมษายน ๒๕๕๘
๗ เมษายน ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น