หนึ่งในผลบุญ : กาพย์ยานี ๑๑
๏ ท้องฟ้า เมฆาขาด..................คือประกาศ
ปราศความชื้น
ชาวเขา
เผาป่าครืน.....................ชาวเมืองดื่น รื่นรถยนต์
๏ ท้องนา
ธาราแหล่ง.................น้ำเหือดแห้ง ทุกแห่งหน
เหตุไฉน
หัวใจคน.......................คงสนใจ ใคร่แต่ตัว
๏ (ข่าวสาร)ความรู้
ไม่รับรู้...........ยังเป็น-อยู่ อย่างมั่วซั่ว
พิบัติภัย
เกิดใกล้ตัว....................ไม่หวาดกลัว พัวพันไกร
๏ (การมี)ศีลธรรม ยิ่งลำบาก........ศรัทธายาก
เหลือผลักไส
กฎ(แห่ง)กรรม
ดำเนินไป..............อย่างยิ่งใหญ่ (แต่)ไร้ร่องรอย
๏ ใครเล่า
เขาจะเชื่อ...................สังคมเบื้อ เอื้อคนถ่อย
คนดี
มีเพียงน้อย.........................ผู้เพริศพร้อย (ส่วนมาก)ด้อยได้ดี
๏ คนชั่ว
ช้าสามารถ....................ก่ออาชญา แล้วผละหนี
ทำร้าย
ตาย-โกงฟรี.....................เหมือนไม่มี ดี/ชั่วใด
๏ สังคม
ที่สมสั่ง........................ความชั่วชัง สร้างสาไถย
จะได้ ผลอันใด
?........................ถ้าไม่ใช่ สังคมทราม
๏ ส่วนคน
ผู้ดลชั่ว......................ย่อมเกลือกกลั้ว ผลชั่วหลาม
วิกฤติ
จักติดตาม.........................รับทัณฑ์ทุกข์ อุกฉกรรจ์
๏ (คน)น้อยนัก
จักมีบุญ...............ช่วยเจือจุน คุณ/โทษสรรค์
ให้เห็น
เป็นสัจธรรม์......................ชวนเชื่อมั่น บันดาลดล
๏ คือหนึ่ง
ในบุญมี......................สนองพลี ทวีผล
เหนือกว่า
สามัญชน.....................แด่ผู้ท้น กุศลเอย ฯ
๘ มีนาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น