ลูกรัก : โคลงสี่สุภาพ

ลูกรัก : โคลงสี่สุภาพ

๑. ความรักชักพาให้..................บิดร

มารดามาคู่จร..........................ร่วมสร้าง

ครอบครัวสโมสร......................พันผูก

มีลูกเป็นโซ่(ทอง)อ้าง...............สืบเชื้อพงศา ฯ

๒. เสาะหาทุกสิ่งให้...................มี-กิน

เพื่อพัฒนากายิน......................ใหญ่ตั้ง

ถ่ายทอดทักษะชีวิน..................เป็นอยู่

ดูแลแบเบาะรั้ง.........................จวบเจ้าเติบโต ฯ

๓. รักใดในโลกนี้.......................เลิศเลอ

เท่าพ่อแม่รักเสมอ.....................ลูกได้ ?

จวบตายจะไม่เจอ......................ประจักษ์

เป็นรักบริสุทธิ์ให้.......................อย่างไร้แปรปรวน ฯ

๔. ใคร่ครวญความรักแล้..............หวังดี

เพียงพ่อแม่จึงมี........................มอบให้

ลูกจงเลือกวิถี...........................สุจริต

ดำรงชีวิตไซร้............................อย่าไร้แก่นสาร ฯ

๕. อาจหาญความเป็นผู้...............รักดี

ห่างไกลจากราคี.......................ชั่วช้า

สังคมโสมมมี...........................ดื่นดาษ

จงฉลาดและแกร่งกล้า...............ปิดป้องกันภัย ฯ

๖. อุตส่าห์ในหน้าที่....................ของตน

สุดสามารถจงประชน..................ผลสร้าง(ประชน=ประชัน)

สมค่าความเป็นคน.....................ก่อเกิด

ประเสริฐแก่โลกกว้าง.................กอปรด้วยคุณธรรม ฯ

๗. เป็นคนสำคัญด้วย..................ความดี

งามสง่าเพราะราศี.....................จิตล้ำ

(ประสบความ)สำเร็จจากวิถี.........สุจริต

สถิตชื่อระบือค้ำ........................เคียงผู้อริยชน ฯ

๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘