ลอยกระทง : กาพย์ยานี๑๑
๏ วันเพ็ญ
เดือนสิบสอง....................น้ำไหลนอง เต็มตลิ่ง
ทุกวัย
ทั้งชายหญิง...........................ลิงโลดใจ ไปลอยกระทง
๏ ตั้งจิต
อธิษฐาน............................บุญบันดาล ปานประสงค์
พรได้
ดั่งใจจง.................................แล้วลอยลง แม่คงคา
๏ แสงธูป
ซ้อนแสงเทียน...................สว่างเนียน เวียนนิศา(นิศา=กลางคืน)
คล้อยไคล
ค่อยไกลตา.......................สู่อันธการ์ ของราตรี(อันธการ=ความมืด)
๏ น้อมใจ
ในหลักธรรม......................กฎแห่งกรรม นำวิถี
หาใช่
ตามใจมี..................................แม่ธรณี มิอาทร
๏ ความสุข
ความทุกข์สรรพ................เก่ากรรมยับ กลับมาย้อน(ยับ=เก็บ)
บ่ไหว้
ไม่อ้อนวอน.............................บ่คลอนแคลน แม้นสัจจริง
๏ อยากได้
ในสิ่งดี............................ต้องทำดี ทวียิ่ง
ชั่วเว้น
เช่นชังชิง................................ทอดทิ้งทุกข์ ถ้วนสุขใจ
๏
ทาน-ศีล-ภาวนา.............................แหล่งปุญญา อดิศัย
น้อมจำ
นำใส่ใจ.................................อย่าใหลหลง ทรงมายา
๏ วันเพ็ญ
ประเพณี............................เป็นของดี มีคุณค่า
เสกศิลป์
สู่วิญญาณ์.............................รักษาไว้ ตราบไกลเทอญ ฯ
๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น