มิย่อท้อต่อชะตา : กลอนคติสอนใจ

มิย่อท้อต่อชะตา : กลอนคติสอนใจ

๏    ขุนคีรี ขึ้นรอบ ริมขอบฟ้า.....................ดูละม้าย คล้ายปรา การไศล

เมฆฝนปก คลุมเขา ลำนำไพร...................กั้นฟ้าให้ ไม่เห็น เร้นสุรีย์

๏    ต้นข้าวเริ่ม ออกรวง กอพวงใหญ่............ถูกฝนพรำ ทำให้ ไม่ชันชี้

ล้มระเน ระนาด ขาดทัศนีย์........................ทำให้มี ปัญหา คราเกี่ยวครัน

๏    ยังคงครึ้ม ครองฟ้า วลาหก....................เห็น(ฝน)ทำท่า ว่าจะตก หัวอกสั่น(วลาหก=เมฆ)

จากดิ้นรน ฝนแล้ง ดั่งแกล้งกัน...................ข้าวแก่พลัน ฝนดันพรำ น้ำตานอง

๏    หรือเวรกรรม ตามรังแก แต่ปางก่อน.........ชาตินี้จึง เดือดร้อน ย้อนสนอง ?

นาต้องเช่า เขาทำ หนี้จำจอง......................หาเลี้ยงปาก เลี้ยงท้อง ข้องลำเค็ญ

๏    หมดหน้านา หางาน ไกลบ้านเกิด.............เที่ยวเตลิด ปานวิหค นกน้อยเห็น

ขายหยาดเหงื่อ แรงงาน เช้ายันเย็น..............ความลำบาก ยากเข็ญ เช่นชะตา

๏    ได้แค่จำ ทำใจ ให้สงบ..........................เพื่อหวังพบ สุขสบาย ในชาติหน้า

ชาตินี้จะ กระทำ แต่กรรมา..........................สุจริต นิตยา มิคลาไคล

๏    ขอถือศีล กิน-ใช้ ไม่ทำบาป....................หยุดชั่วหยาบ ตราบชีวา จะหาไม่

พัฒนา จิตให้ยิ่ง ยิ่งขึ้นไป...........................มิอาลัย วิโยค ต่อโลกธรรม

๏    ขัดเกลาดวง ฤดี ละกิเลส........................มุ่งอุจเฉท ตัณหา มลส่ำ(อุจเฉท=ขาดสูญ,มล-อ่าน-มะละ)

ไม่ยึดติด อัตตา มนาตรำ.............................ตามหลักธรรม คำพุทธ พิสุทธิ์เอย ฯ

๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๗