ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันเสาร์ที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2554

อย่ายอมจำนน : กลอนกำลังใจ


                                   

อย่ายอมจำนน : กลอนกำลังใจ


        เสียใจทำไม ?.................กับใครที่ทำร้ายเรา
หากทำให้เขา......................สำนึกผิดจงเสียใจ

        แต่หากว่าเขา..................พอใจที่เราเสียหาย
จงเข้มแข็งไว้.........................แกร่งไกรต่อสู้กู้คืน

        เราก็เป็นคน.....................อย่าทนชอกช้ำกล้ำกลืน
เอาความขมขื่น.......................แข็งขืนฟื้นเป็นพลัง

        กอบกู้สู้เกียรติ...................หยามเหยียดเดียดดาสะสาง
อย่าให้คั่งค้าง..........................ประดังประดุจหมุดใจ

        หากไม่สามารถ..................จะขัดเคืองเนืองไฉน ?
ต้องจำทำใจ............................จดจำไว้เป็นบทเรียน

        คนที่ทำร้าย.......................ไม่ใช่มิตรคิดเสถียร
คนที่เบียดเบียน........................ไม่ผิดเพี้ยนพลาด=ศัตรู

        คนที่ลวงหลอก...................ดั่งหอกข้างแคร่แลรู้
จำจดอดสู................................อย่าอยู่อย่างเขลาเมามาย

        อย่าทำจำนน......................ยอมตนทนกรำทำร้าย
หลีกลี้หนีหาย...........................อย่าได้อยู่ใกล้ชิดเอย ฯ

๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๔

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น