สวรรค์ บนดิน : กลอนจรรโลงใจ

         

สวรรค์ บนดิน : กลอนจรรโลงใจ
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)

๏       ความเป็นสัตว์                คือธรรมชาติของคน

อยู่ในกมล                           ตั้งแต่กำเนิดเกิดมา

๏       ไม่ต้องสอนสั่ง                 ใจประดังด้วยตัณหา

กิเลสมารยา                           มลทินกลิ่นเน่าเนาใน

๏       มีแต่คนเขลา                    จึงมัวเมาเฝ้าหลงใหล

กิเลสเหตุภัย                          ว่าใช่เสน่ห์เร้าอารมณ์

๏       คนไร้ปัญญา                      เห็น" มายา " น่าอภิรมย์

บันเทิงเจิ่งจม                            เป็นทาสสัญชาตญาณ

๏       ความอิ่มในกาม                    ไม่มีในพันธุการ

เก่า..เบื่อเรื้อราน                          เสาะหามาใหม่ใส่แทน

๏       ทำตามอำเภอใจ                    ไม่มีวันสันติ์สุขแสน

เสพ-อิ่ม-หิว-แร้น                          วนเวียนวัฏฏะสงสาร

๏       ควบคุมจิตใจ                          อย่าให้ชิดชั่วมัวมาน

ควบคุมสันดาน                              อย่าให้กำเริบเติบโต

๏       จิตใจกระจ่าง                           ทรงพลังดั่งเดโช

ไกลชั่วเฉโก                                  สะอาดประภาสทัศนา

๏       ตัณหาสงบ                              พานพบสันติสัญญา

ดุจ อมรา                                      สวรรค์ชั้นฟ้าบนดิน ฯ

๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๔