เด็กเอ๋ย เด็กน้อย : กลอนดอกสร้อย

                    
                                           

เด็กเอ๋ย เด็กน้อย : กลอนดอกสร้อย

๏       เด็กเอ๋ย เด็กน้อย...                      ตั้งตาคอย เรียนสู้ รู้ศึกษา

สรรพสิ่ง แปลกใหม่ ในโลกา                ด้วยสายตา ใสสี พิสุทธิ์ใจ

๏       จิตประเสริฐ เปิดไกล ไร้เดียงสา       จินตนา การกว้าง สว่างไสว

รับทุกอย่าง เข้าสู่ ประตูใจ                    สร้างนิสัย ให้เห็น เป็นผู้คน

๏       โลกกว้างใหญ่ ใช่มี สิ่งดีถ้วน          สิ่งยั่วยวน ชวนทราม หลามสถล

คอยล่อลวง ควงเขลา เยาวชน               ด้วยเล่ห์ฉล กล ฉาก หลากอุบาย

๏      เด็กยังเขลา เยาว์วัย ไร้เดียงสา       หากอวดกล้า บ้าเบี่ยง เสี่ยงเสียหาย

ควรเชื่อฟัง หยั่งคำสอน ป้อนจริงดาย        จากพ่อแม่ แท้มุ่งหมาย เราได้ดี

๏       สิ่งต้องทำ /ต้องเลี่ยง อย่าเกี่ยงงอน   จงผันผ่อน อ่อนตาม งามวิถี

ใครรักเรา เท่าพ่อแม่ แลไม่มี                 กตเวที กตัญญู รู้คุณคน

๏       จะก้าวหน้า เจริญไกล ในโลกนี้        จะต้องมี ความรู้ สู้ฝึกฝน

เพิ่มทักษะ ความสามารถ พิลาสยล         จะสุขท้น พ้นทุกข์ สนุกเอย ฯ

๙ ตุลาคม ๒๕๕๔