กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ : เธอคือ...ที่สุดแห่งรัก

             
                               

กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘ : ...ที่สุดแห่งรัก

๏   ........................................ ที่สุด แห่งรัก     

พิสูจน์ ความรัก...................... ประจักษ์ สลาย

ถูกเธอ ทอดทิ้ง......................เหมือนสิ่ง เดียวดาย

ทุรน ทุราย ...........................ไม่อาจ กินนอน

๏   ..........................................ทุ่มเท ทุกอย่าง     

ไม่เคย เว้นว่าง.........................กระทั่ง ถึงหมอน

เธอปรารถ (ถะ)นา....................(ฉัน)เสาะหา มาป้อน     

ไม่คิด แคลนคลอน...................ซ่อนเล่ห์ เพทุบาย

๏   ...........................................รักเธอ ที่สุด      

เท่าที่ มนุษย์...........................จุดจิต คิดถวาย

เธอเป็น นัยนา.........................ยิ่งกว่า ใจ-กาย   

ฉันพร้อม ยอมตาย...................ให้เธอ สุขมี

 ๏   ..........................................แค่ "ตัว สำรอง"      

สายตา เธอมอง.......................ฉันต้อง โศกศรี

ได้ความ คับแค้น.....................ทดแทน ความดี     

ผลความ ภักดี.........................นี่หรือ คือเธอ?

๏   ...........................................หลอกให้ ฉันรอ(เธอ )      

ส่วนเธอ เฝ้ารอ........................รอคน อื่นเหรอ?

คอยคน ที่ใช่...........................ฝันใฝ่ ได้เจอ     

ปล่อยฉัน ฝันเก้อ......................เพ้อพร่ำ รำพัน

๏   ........................................... ย้อนถาม หัวใจ     

เป็นเธอ บ้างไม๊? ......................ถูกใช้ เช่นฉัน

แค่"ตัว สำรอง"........................ใครต้อง การมัน?

ใจเหน็บ เจ็บศัลย์......................กลั้นจิต คิดครวญ

     

๏   .............................................ฉันเต็ม ใจรอ     

แต่จะ ยอมรอ............................แค่พอ สมควร

ไม่ได้ ใจดำ..............................ใช่ทำ เรรวน     

จิตใจ ผันผวน...........................ปรวนแปร เปลี่ยนไป

     

๏   ..............................................ขอให้ คิดถึง     

สัมพันธ์ ลึกซึ้ง...........................ตราตรึง จิตใจ

เห็นค่า ความรัก..........................ฉันฝัก ภักดิ์ใฝ่     

รักเธอ หมดใจ...........................ไร้พาล มารยา

     

๏   ...............................................เธอคือ ที่สุด     

(เท่าที่)ชีวิต มนุษย์......................ของฉัน ฝันหา

คือความ อบอุ่น...........................สมบูรณ์ คุณค่า  

คือดวง ชีวา...............................ฟ้าเป็นพยาน  

๏   ...............................................ฉันตัด สินใจ     

จะไม่ ร้องไห้..............................แกร่งไกร กล้าหาญ

เพราะมี ข้อแม้............................อีกแค่ ไม่นาน   

ถ้า(เธอ)ยัง สามานย์....................ฉันจะ ตัดใจ ฯ

๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๔