กลอน : ปลอบใจ
ปลอบใจ...อย่าไหวหวั่น ทุกชีวัน มีปัญหา
ธรรมชาติ ประสาทมา โชคชะตา พาเป็นไป
โอบกาย...อย่าไหวอ่อน ใจแคลนคลอน จงซ่อนไว้
ปลุกปล้ำ กำลังใจ ให้ฮึดสู้ ให้มุมา
กอดนะ...อย่าว้าเหว่ ขอกล่อมเห่ เสน่หา
อุ่นไอ ใจวิญญาณ์ ไล่เหว่ว้า ละจากกาย
เคียงข้าง...คลายอ้างว้าง คอยรับฟัง เรื่องทั้งหลาย
เล่าเทอญ เชิญระบาย ช่วยผ่อนคลาย สบายครัน
นิ่งนะ...อย่าว้าวุ่น สู่สมดุล สมบูรณ์สันติ์
หลับตา ละวางตัณ- หาป่วนปั่น ทุกข์ครันคลาย
คนดี...อย่าวิตก จะป้องปก ไม่หกหาย
อยู่เรียง เคียงใจ-กาย ฝ่าฟันภัย ไปด้วยกัน
ค่อยดู...อย่าวู่วาม ขันติธรรม งามสร้างสรรค์
บุ่มบ่าม นำโทษทัณฑ์ สร้างปัญหา ทรมานตน
สู้นะ...ดวงหทัย โลกมิร้าย เกินใจ(ฝึก)ฝน
พันตู สู้อดทน ฟันฝ่าพ้น วนวัฏฏา
ชีวิต...ทุกชีวิต ทุกดวงจิต สิตรักษา
สั่งสอน ป้อนปัญญา ประคับประคอง นองน้ำใจ
อย่าปล่อย...ให้ลอยคว้าง ทุกข์ประดัง ว้างเหว่ไหว
สงสาร กันบ้างประไร โปรดใส่ใจ ให้กันเอย ฯ
๑๖ มีนาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น