กลอน รัก : ฝัน หวาน

            


กลอน รัก : ฝัน หวาน

      ฟ้าโล่ง โปร่งกระไร          ดั่งดวงใจ ไร้มายา

โล่งใจ ไม่ต่างฟ้า                   ด้วยบูชา รัตนตรัย

      เดือนเย็น ใกล้เพ็ญเยือน     ดาวเคียงเคลื่อน เตือนฤทัย
ว่าพี่ มีทรามวัย                       อยู่คู่ใจ กายไกลกัน

      เดินเปลี่ยว เที่ยวท่องป่า     ผ่านพญา สัตตบรรณ
ผลิดอก ออกขาวครัน               ทั่วต้นบาน หอมปานใคร ?

 

      หอมกว่า บุปผาผอง           คือผิวน้อง พี่ต้องใจ

หอมหวล เย้ายวนใย                 จะหาไหน ใดเปรียบปัน

      มาลี มีความงาม                 ยังต้อยต่ำ ยามเทียบขวัญ
นงราม งามเหนือจันทร์               นางสวรรค์ สะท้านใจ

 

      ยามจิต คิดถึงเจ้า                สุขคลุกเศร้า เคล้าฤทัย
สุขที่ มีนางใน                          เศร้าเพราะใย มาไกลกัน

      นกอีแพรดฯ ยังเคียงคู่          ส่งเสียงอยู่ สู่สองสันติ์
ใยพี่ มีแต่พันธ์                         ใจเปลี่ยวนาน ปานกัลป์ไกล

      หวังน้อง ไม่ข้องเข็ญ            มองเดือนเย็น เป็นเยื่อใย

ร้อยรัก ร้อยทักไท                     ร้อยดวงใจ รวมใจเดียว

      แม้น้อง ยังร้องรัก                 พี่มิพัก รักแน่นเหนียว

อุ่นใจ ในกายเปลี่ยว                    ไม่เหลียวหา นารีใด

      คืนค่ำ น้ำค้างพรม                 ใจพี่จม กรมกระไร

น้ำค้าง พร่างเพียงไพร                  ใจพี่ไกล เกินไพรพรรณ

      เดือนเด่น เห็นกลางฟ้า           ดั่งน้องมา พาพี่ฝัน
ยิ้มใส ยิ้มให้กัน                           ยิ้มพริ้มหวาน ขอฝันเคย

      ฝันพี่ มีแค่เจ้า                       รักสองเรา เคล้าเขนย

ฝันดี นะทรามเชย                        ฝันหวานเย้ย เหวยดวงจันทร์ ฯ

๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๓