ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2553

กลอนเปล่า : สำรวจตัวเอง อย่าโทษคนอื่น อย่าตำหนิโชคชะตา

                 
                               

กลอนเปล่า : สำรวจตัวเอง อย่าโทษคนอื่น อย่าตำหนิโชคชะตา


หลายครังที่.....
ในการให้คำแนะนำอะไร...แก่ใคร....
โดยใช้ภาษาปรัชญา ภาษาธรรม ภาษาเชิงสัญลักษณ์
หรือภาษาเชิงนามธรรม....
ก็ทำให้เป้าหมายของการสื่อสาร.....ไม่เข้าใจ
บางครั้ง....
จึงจำเป็นต้องใช้ภาษาที่ลดระดับให้ต่ำลงมา
เป็นภาษาที่เป็นรูปธรรมมากยิ่งขึ้นเพื่อที่จะได้เกิดความเข้าใจ.....

ในยามที่เราต้องตกระกำลำบาก....
อดอยากยากแค้นแสนสาหัส....
สูญเสียสิ่งที่รัก....
พลัดพรากจากคนที่รัก.....
อกหักครั้งแล้วครั้งเล่า...
อ้างว้าง...ว้าเหว่....ไร้ผู้คนเคียงข้าง....
หรือถูก กดขี่ข่มเหง เอารัดเอาเปรียบจากคนอื่น...
......ฯลฯ.......

จงตระหนักเอาไว้เถิดว่า.....
ทุกสิ่งทุกอย่าง....
ที่ทุกคนต้องประสบพบเจอ....
ไม่มีอะไรเกิน...
ไม่มีสิ่งใดขาด....
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทุกคนต้องประสบพบเจอ...
ล้วนพอดิบพอดี.....เสมอ

ด้วยเพราะว่า....
เราจดจำอดีตชาติไม่ได้.....
จึงไม่จำเป็นต้องนำมาพูดถึง ณ ที่นี้.....
แต่เราคงจะพอจดจำเหตุการณ์ในชาตินี้ได้....ว่า
เราเคยทำอะไรลงไปบ้าง...
ทำอะไรไว้บ้าง....
ได้ประสบพบเจอกับเหตุการณ์อะไรบ้าง....

และลองมาสำรวจตัวเราเอง...ว่า
เราประมาทหรือเปล่า...?
มักง่ายหรือไม่....?
ไม่รอบคอบ....?
คิดผิด / เข้าใจผิดในข้อเท็จจริง...?
คบคนผิด / คนไม่ดี / คนโง่.....?
และสาเหตุสำคัญที่สุด.....
มีผลต่อชีวิตของคนเรามากที่สุด.....คือ
ความคิด....นิสัย.....

เรามีนิสัยอะไรที่ไม่ดีหรือไม่...?
เราเคยชิน...ชอบใจ...
เราทำอะไรที่เป็นโทษ-ทำลายประโยชน์หรือไม่...?
เราเลือกคบ...เลือกคลุกคลี...
แต่คนที่มีนิสัยไม่ดี...มีพฤติกรรมที่เสื่อมเสีย....ขาดสติปัญญา....เหมือนเรา....?
เราจึงไม่สำนึก....ไม่รู้สึกตัว...
ไม่เห็นว่า...เรากำลังทำอะไรที่ไม่ดี...เสื่อมเสีย...ทำลายประโยชน์...
และทำร้ายตัวเอง....?

ทั้งๆที่
เพราะนิสัยเหล่านี้....
ทำให้เราสูญเสียสิ่งที่เรารัก....
ไม่ได้รับสิ่งที่เราปรารถนา...
ครั้งแล้วครั้งเล่า....
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า....
แต่เราก็ยังไม่คิดที่จะปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตัวเราเอง....
หรือแค่พูดว่าจะทำ...แต่ไม่เคยทำ.....

ลองคิดดูว่า....
การที่ต้องสูญเสียสิ่งที่มีค่าไป...
การไม่ได้รับสิ่งที่ปรารถนามาครอบครอง....
อาจเป็นเพราะตัวเราเอง....
ไม่เห็นคุณค่าของสิ่งนั้น....?
ไม่เอาใจใส่....?
ไม่ให้การดูแลรักษาที่เพียงพอ....?

หรือเป็นเพราะเรา....
ไม่มีคุณสมบัติที่ดีพอ...?
ที่สมควรจะได้ครอบครอง...สิ่งที่มีค่านั้น....?

ลองคิดดูว่า....
ที่จริงแล้ว....
สาเหตุมาจากตัวเราเองหรือไม่....?
อย่ามัวแต่โทษคนอื่น...
หรือตำหนิโชคชะตา.....

เมื่อตัวเราเองยังไร้จิตสำนึก....
มองไม่เห็นข้อเท็จจริง....
ไม่รู้ตัว....
ก็อย่ามัวเที่ยวไปไถ่ถาม....คนรอบข้างที่เราเลือกคบ....
คนที่ไร้สำนึก..สติปัญญาบกพร่อง...ไม่รู้ตัว....
เหมือนกันกับเรา...ว่า
"...ฉัน ทำ อะ ไร ผิด.....?"

๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น