ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอาทิตย์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2553

กลอน รัก (ขำๆ) : โปรดอภัยให้พี่ มันเป็นอุบัติเหตุ

         

กลอน รัก (ขำๆ) : โปรดอภัยให้พี่  มันเป็นอุบัติเหตุ

โปรดอภัยให้พี่เถิดน้องจ๋า.... มันเป็นอุบัติเหตุ พี่จะขอเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟังดังนี้.......


      ดวงสมร ขอวอนหวัง ฟังพี่หน่อย             ที่พี่ปล่อย น้องคอยนั่ง ข้างถนน
เป็นเพราะเหตุ สุดวิสัย ใช่เลห์กล                  พี่แค่คน แสนซื่อ-เซ่อ เธอโปรดฟัง
     
      เหตุบังเอิญ เดินกับน้อง สองต่อสอง        พี่เหลียวมอง สาวสวนกัน จนหันหลัง
อกเต่งตึง ก้นผึ่งผาย โดนใจจัง                     พี่เลยพลั้ง ตามหลังจ้อง ทิ้งน้องไป

      ใจพี่ลอย คอยตามเธอ เซ่อที่สุด             เธอไปหยุด หน้าโรงหนัง ใกล้ห้างใหญ่
พี่กลัวเธอ จะเหม่อเหงา เศร้าหัวใจ       เลยชวนไป ดูหนังด้วย ช่วยเหลือปาน..(จริงๆนะจ้ะ)

      ดูหนังจบ จะหลบแล้ว เธอแว่วหว่าน         อยากอาหาร พี่พลันหิว ท้องกิ่วขาน
เลยต้องเลี้ยง เพียงเกือบหมื่น ฝืน"ทำทาน"      เพราะสงสาร นะหวานใจ ไร้หลอกลวง

      คิดถึงน้อง จ้องจะหนี เธอชี้ชวน              "ลดความอ้วน" เหตุกวนใจ ให้พี่ห่วง
เลยเข้าห้าง อย่างขัดใจ ไม่ได้ควง                 เวลาล่วง เลยลืมน้อง ใช่....ตรองกล

      เธอซื้อเสื้อ แต่เหลือตังค์ ไม่พอจ่าย         พี่ซื้อให้ ด้วยหมายคิด จิตกุศล
ซื้อกระเป๋า เหมากระโปรง เธอคงจน               พี่ช่วยขน จนเหน็ดเหนื่อย เมื่อยระอา

      ผ่านร้านเพชร พี่เหน็ดเหนื่อย พักเมื่อยก่อน   เข้าหลบร้อน เธอสอนดู เพชรฟู่ฟ่า
เลยลองซื้อ ให้เธอเล่น เป็นวิชา                        บัตรน้องยา ฝากพี่ไว้ ใช้รูดเพลิน

      จากร้านเพชร พี่เข็ดแล้ว จะแจวหนี            เธอวานพี่ ช่วยไปส่ง คงเคอะเขิน
พี่สงสาร ทานสงเคราะห์ เพราะคำเชิญ              เหตุบังเอิญ เลยลืมน้อง ต้องขออภัย

      พี่ขับรถ อย่างอดกลั้น มารกิเลส                แต่อาเพศ เกิดเหตุผุด สุดพิสัย
เสื้อเธอขาด พี่ปัดเป่า ช่วยเข้าไป                     จับเอาไว้ ใกล้หน้าอก ตกตะลึง

      น้องเผอิญ เดินมาเห็น เป็นอุบัติเหตุ           ใช่พี่เลศ เจตนา อย่างหวงหึง
ช่วยสตรี หน้าที่ชาย ใช่หน้าตึง                        น้องควรซึ้ง น้ำใจพี่ ดีเหนือคน

      น้องวิ่งหนี พี่จะตาม เธอห้ามไว้                  รอน้องหาย...โกรธค่อยไป ให้เหตุผล
อยู่กับเธอ เผลอ ๑๐ วัน นานเหลือจน                พี่จำทน ด้นหน้ามา ขออภัย

      ทุกอย่างที่ พี่เล่าถ้วน ล้วน"อุบัติเหตุ"           ไม่มีเลศ ลืมแก้วตา อย่าสงสัย
พี่คนซื่อ ถือสุจริต เป็นจิตใจ                             ที่ทำไป หมายทำบุญ สุนทานเอย ฯ

                                                                 ๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น