ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันเสาร์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2553

กลอนธรรมะ : กาย - ใจ



กลอนธรรมะ : กาย - ใจ

      อันธรรมดา สามัญชน คนทั้งหลาย                พบรูปกาย ใคร..งดงาม พ่ายความหลง
ใคร..รูปชั่ว เนื้อตัวทราม ทำเมิน-งง                     ไม่เคยสง....สัยความคิด ผิดเพียงใด?

      อันธรรมชาติ สัตว์ทั้งหลาย กายโสโครก          สิ่งสกปรก โชกปฏิกูล มูลมากไส
ตั้งแต่หัว ตัวจรดเท้า " ขี้ "เท่าไร?                       ตรงส่วนไหน ไม่มี " ขี้ " ที่หมักเหม็น

      ต้องแต่งเติม เสริมรูปโฉม โสมม..มิด              แปลงนั่นนิด ปิดนี่หน่อย ค่อยงามเน้น
แม้นปล่อยตาม ธรรมชาติ " ปีศาจ"เป็น                  ไม่วายเว้น เช่นลิงค่าง บ่างชะนี

       ให้ตกแต่ง แปลงเพียงไร กาย..เก่า-แก่          ละเหลียวแล บริหาร ยาน-หย่อน-ยี้
มากกว่าครึ่ง พุงผึ่งพลุ้ย อุ้ยอ้ายพี                         ไม่ต่างผี...เสื้อสมุทร สุดแสนโทรม

       ทราม..เห็น..งาม เพราะความหลง งง"ราคะ"      บดบังตา หน้ามืดที ราคีโถม
คนง่อยเปลี้ย  เพลียพิการ รานรุมโรม                     ฤดูโหม ซม-เจ็บ-ไข้ ไม่ระอา

       ไม่นับจิต วิปริต วิตถาร                              ผิดสันดาน สัมพันธ์เบื้อ เฝือหรรษา
เกินบรรยาย ให้นิยาม ไม่ธรรมดา                           คือ..คนบ้า ขยะแขยง สำแดงทราม

       กาลผ่านไว กายผ่านวัน สังขารเสื่อม              สัมพันธ์เพื่อม กามเชื่อมกลาย คลายชื่นขาม
  มองคนเก่า ไม่เร้าใจ ไร้ความงาม                         เริ่มมองข้าม ความสำคัญ คิดปันไป

       มองคนใหม่ วัยละอ่อน กายร้อนเร่า                ตามันวาว ใจเพราพลุ่ง สะดุ้งไหว
ความเร็วแสง ไม่แรงเร่า เท่าแรงใจ                        เปลี่ยนทันใด ไปจากเรา เป็นเขาครอง ฯ

                                                                  ๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๓              

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น