กลอนธรรมะ : ดี-ชั่ว ตัวเราทำ

                                                                         

กลอนธรรมะ : ดี-ชั่ว ตัวเราทำ

    ความชั่วร้าย ใดๆ ใครมุ่งหวัง                   ประสงค์สร้าง ตั้งใจ เสียหายให้

หมายผลแพร่ แก่เรา ไม่เท่าไร                     หาเคียงใกล้ เท่าเรา เขลาทำเอง

    ความเห็นผิด เป็นชอบ กรอบทิฏฐิ             ไม่รักดี ริชอบชั่ว มัวอวดเก่ง
คบคนพาล เป็นมิตร คิดนักเลง                     ไม่กริ่งเกรง โทษทัณฑ์ มหันตภัย

    เมินกฎกรรม ทำผิด เป็นนิจวัตร                มักประมาท สัจธรรม คิดขำไข
ทุจริต จิตคด โฉดชั่วใจ                             ไร้จุดหมาย ชีวิต คิดให้ดี

    ความประมาท เลินเล่อ ชอบเผลอไผล       ความมักง่าย ภัยหนัก พรากวิถี
สูญทรัพย์สิน สิ้นญาติ ขาดชีวี                      แม้คนดี...ประมาท ถึงคาด-ภัย

    คนเกียจคร้าน หมดหวัง ทางเรืองรุ่ง          ทำเฟ้อฟุ้ง มุ่งแต่ง แข่งทันสมัย

ไม่เก็บออม หนี้ก่อ ไม่พอใช้                       คนเหลวไหล ย่อมจน ระคนทุกข์

     ใจแคบคับ หยาบคาย ใฝ่ตระหนี่             มักอวดดี ถือชั่ว ตัวต้องถูก
ความงมงาย ไสยศาสตร์ พลัดหลงยุค           เหมือนเข้าคุก มืดมน หนทางตัน

     การพนัน ติดยา มิจฉากามฯ                   เราไม่ทำ ลามใคร ชักใยนั่น

ไม่เรียนรู้ พัฒนา ปัญญาพันธ์                      คิดแคบ-สั้น วู่วาม นำร้อนรน

     ค่ำคืนคล่อง ท่องเหลิง บันเทิงสถาน        เสียการงาน สุขภาพ ทรัพย์ล่องหน
คบเพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เดี๋ยวทุกข์-จน          ไม่เลือกคน คบ-ค้า พาเสื่อมคลำ

     เครื่องประดับ แพงๆ โจรแย่งฉุด              ไม่เลือกหยุด พูดมาก จักตกต่ำ
คนจะชัง ชอบรัก จากถ้อยคำ                      ควรจดจำ น้ำใจ ใครให้มี

     ผู้รักตน สนใจ ใคร่ครวญเถิด                  สิ่งประเสริฐ เกิดได้ ในชาตินี้

ตนแลเป็น ที่พึ่ง ซึ่งแสนดี                          สุคติ ทั้งหลาย อาศัยตนฯ                    
                                                             

                                                           ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓