แม้ฟ้าสาง ยังเมฆฝน ท้นทั่วฟ้า สุริยา ระเรื่อเรือง ไม่เปลื้องหนาว
ทานตะวัน ดอกหันหา รอท่าคราว วัวควายก้าว ชิงเช้าออก จากคอกพัก
ฝนห่าหนัก มักผ่านไว ไม่ตกนาน สุขสำราญ โศกศัลย์ใหญ่ ไวกว่านัก
หลังฝนซา ป่าเบิกบาน ลำธารขวัก ปัญหาจาก กวักกมล เริ่มต้นใหม่
กตัญญู รู้ตอบแทน แสนประเสริฐ แต่ละเมิด หลักศีลธรรม อย่าทำให้
คนให้ก่อน เพื่อย้อนผล ท้นทั่วไป นับไม่ได้ ว่าให้ทาน = การลงทุน
คนให้ก่อน เพื่อย้อนผล ท้นทั่วไป นับไม่ได้ ว่าให้ทาน = การลงทุน
ทำดีให้ ใครไม่เห็น ใช่เร้นหน กฎกรรมยล ดลผลกลับ หาสาบสุญ
คนรักใคร่ ในความดี ล้วนมีบุญ กุศลคุณ สู่คติ สุขีไป
โลกย์ยกย่อง ยศทองคำ เงินอำนาจ แต่นักปราชญ์ ศรัทธ์ศีลธรรม ความรู้ไซร้
โลกย์ภักดี ผู้มีบุญ เทิดทูนใจ ปราชญ์รักใคร่ ใครทำดี มิผันแปร
ยามรวยร่ำ เรืองอำนาจ วาสนา คนแปลกหน้า ยังนับญาติ ไม่ขาด(ตอ)แหล
ยามสิ้นยศ หมดอำนาจ อนาถแล แม้แต่...ญาติ ยังตัดเยื่อ ไม่เหลือใย
อย่าแน่ใจ อะไร"แน่" แม้แต่ตน กระแสชล ยลใหญ่กว้าง ยังย้อนไหล
โลกไพศาล ผันแกนเอียง เพียงกาลไกล ประสาอะไร หัวใจคน จล-จร-แจ
โลกไพศาล ผันแกนเอียง เพียงกาลไกล ประสาอะไร หัวใจคน จล-จร-แจ
สถานะ(ภาพ) หาทำให้ เป็น(อะ)ไรไม่ ! ทำอะไร ? อย่างไร ?เห็น เป็น(อะ)ไร ?แท้
"ผู้ปกครอง"? ไม่ป้องภัย ใจเชือนแช เป็น "ญาติ"? แต่ ไม่แลเหลียว ไม่เกี่ยวรัด
"ผู้ปกครอง"? ไม่ป้องภัย ใจเชือนแช เป็น "ญาติ"? แต่ ไม่แลเหลียว ไม่เกี่ยวรัด
เกิดเป็นลูก ไม่เชื่อฟัง ยังเรียก "ลูก"? ไม่พันผูก คลอดลูก...ทิ้ง ยิ่งกว่า "สัตว์" !
หลอก-รีดไถ ใช่ "พิทักษ์ สันติรัฐ "? ทำร้ายชาติ ขัดชื่อกว่า "ประชาชน"?
"ความรัก"ต่าง ห่าง"ความใคร่" อย่าได้หลง "รัก"ธำรง ตรง-จิตใส ไม่สับสน
"ใคร่"ร้อนเร่า เมา"กาย-กาม" ดำมืดมน "รัก"เลอผล "ใคร่"ท้นโทษ โปรดทัศน์นัย
"ใคร่"ร้อนเร่า เมา"กาย-กาม" ดำมืดมน "รัก"เลอผล "ใคร่"ท้นโทษ โปรดทัศน์นัย
แม้นอึดอัด เพราะขาดแคลน แร้นที่อยู่ ควรคิดสู่ ลู่สลับ ขยับไข
แม้นอับจน ไร้หนทาง ยับยั้งใจ อดทนให้ รอได้ที คลี่คลายกัน
แม้นอับจน ไร้หนทาง ยับยั้งใจ อดทนให้ รอได้ที คลี่คลายกัน
การเลือกเกิด ใครเลือกตาย ไม่ได้ดอก อยู่เหนือนอก คนใดๆ ใคร่เสกสรรค์
แต่การใช้ วัยชีวิต คิดสำคัญ อย่าย่อหย่อน รู้ผ่อนผัน ด้วยปัญญา
แต่การใช้ วัยชีวิต คิดสำคัญ อย่าย่อหย่อน รู้ผ่อนผัน ด้วยปัญญา
โลกย์โฉดร้าย คิดใช้คน เพื่อผลประโยชน์ ล่อ-หลอก-ปด โฉด-เอาเปรียบ เหยียบย่ำค่า
หมดประโยชน์ ปลดระวาง ร้างราคา แล้วมองหา มาแทนใหม่ ใช้เหมือนเดิม
หมดประโยชน์ ปลดระวาง ร้างราคา แล้วมองหา มาแทนใหม่ ใช้เหมือนเดิม
เทียบฤกษ์ดาว พราวระยับ กับรัชนี แม้นไม่มี รังสีสู้ ดูห่างเหิม
แต่ประกาย ใสแวววาว ดาวแต่งเติม งามหยาดเยิ้ม เจิมนภา ราตรีกาล
แต่ประกาย ใสแวววาว ดาวแต่งเติม งามหยาดเยิ้ม เจิมนภา ราตรีกาล
มวลคนดี มีศีลสัตย์ อาจยากไร้ แม้นไม่ได้ เปรียบปลายก้อย พาลถ่อยฐาน
แต่ความงาม ของความดี มีตระการ ดุจแรมวาร ดารสุกใส ดาวพรายเพรียง
การปลงใจ ให้ยอมรับ กับ"มี-เป็น" ต่างประเด็น "เห็นดี-งาม" ตามลำเอียง
กิเลสมัก ชักนำใจ ไกลธรรมเที่ยง ยินแต่เสียง กระซิบบอก หลอก...มายา
กิเลสมัก ชักนำใจ ไกลธรรมเที่ยง ยินแต่เสียง กระซิบบอก หลอก...มายา
การหมกมุ่น มัวครุ่นคิด อดีตยึด อย่าประพฤติ จะผิดพลาด อนาถหนา
อันอดีต ควรมีไว้ ให้พิจารณา เพื่อศึกษา หาบทเรียน เพียรต่อไป
อันอดีต ควรมีไว้ ให้พิจารณา เพื่อศึกษา หาบทเรียน เพียรต่อไป
มองชีวัน กาลข้างหน้า อนาคต อย่าละลด หมดกำลัง หวังจุดใฝ่
แม้เดินช้า สะดุด/เบน ไม่เป็นไร เพียงตั้งใจ ทำให้ดี สุดฝีมือ
คนมุ่งดี มิย่อท้อ ต่อข้อง-คับ ชนสดับ จับศรัทธา จารึกชื่อ
ภูมิใจตน คนคุณค่า งามระบือ ชนยึดถือ คือตัวอย่าง ตั้งใจตรำ
ภูมิใจตน คนคุณค่า งามระบือ ชนยึดถือ คือตัวอย่าง ตั้งใจตรำ
ให้ความรัก หักอาหาร การศึกษา ไม่นำพา สัตว์ยอมเทิด เกิดศีลธรรม
ให้รางวัล อ้างจรรยา หาน้อมนำ ต้องหลอก-อำ "พาล"เลื่อมใส ในศาสดา
"ความสงบ" สร้างสง่า น่าเลื่อมใส ชนเกรงใจ ในอำนาจ แห่ง"ปัญญา"
"ความเที่ยงธรรม" นำเคารพ สบพิชยา "ความเมตตา" ผูกใจให้ รักไม่เลือน
กวีบท สะกดใจ ใกล้สุนทรีย์ เสพความดี ที่ทำ...ให้ หายเศร้าเคลื่อน
การศึกษา ขำระใจ คลายมืดเหมือน ปลง-ละ-ลืม เตือนดับร้อน ถอนโลกย์รก
การศึกษา ขำระใจ คลายมืดเหมือน ปลง-ละ-ลืม เตือนดับร้อน ถอนโลกย์รก
รู้สึก"ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี " = มีวุฒิแท้ ปริญญาแค่ แง่หางาน กันวิตก
ใครจะสน? คนชรา ชอบลามก คิดสกปรก ประพฤติทราม แล้งน้ำใจ
ใครจะสน? คนชรา ชอบลามก คิดสกปรก ประพฤติทราม แล้งน้ำใจ
สร้างความคิด วิจิตรจรัส ประภัสสร อย่าสำส่อน อกุศล มลทิน-ไถย
คิดถูกต้อง ทำนองธรรม งามพิไล สวยจากใจ หน้าใสผ่อง ชวนมองเอยฯ
๕ สิงหาคม ๒๕๕๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น